We beginnen onze eerste uitgave met een grote variatie aan verhalen en gedichten. Om de spits af te bijten hebben we direct een prijswinnaar: het originele en verrassende Kattenfoto’s, alsjeblieft van Naomi Kritzer (science fiction). Dit verhaal was een zodanig succes na publicatie in 2015 dat het uiteindelijk zowel de Hugo als Locus Award voor Beste Kortverhaal won en ook genomineerd werd voor de Nebula. Kritzer schreef ook twee volledige boeken in hetzelfde universum. Waarover gaat dit kortverhaal? Kort gezegd: een AI die de kern is van een zoekmachine (denk Google) en die natuurlijk veel weet over wat mensen allemaal opzoeken. Het is een goedaardige AI, maar het is vaak heel moeilijk om mensen te helpen… Verfrissend, na zoveel bekende verhalen van moordlustige en mens-hatende AI. Lees zeker ook de auteur spotlight over Naomi Kritzer op het einde van deze uitgave én het gerelateerde artikel over de Wetten van Robotica vlak na het verhaal, voor wat extra context.
Als volgende hebben we Het Nucleaire Ei Instoppen van John Wiswell (science fiction). Dit is een zeer kort verhaal maar daarom niet minder. Wiswell is iemand die altijd het goede probeert te zoeken in dingen, en hij vindt dat de meeste monsters eigenlijk misschien gewoon een goede knuffel nodig hebben. Dit verhaal dient als een soort van brief aan een ongeboren monster in een radioactief ei. Vol empathie, een typisch Wiswell verhaal in heel weinig woorden! Ook voor John Wiswell hebben we een auteur spotlight voorzien. Wiswell won recentelijk de Nebula voor Beste Kortverhaal met zijn kortverhaal Open Huis op een Spookheuvel- te lezen in een toekomstige uitgave…
Het Galactisch Touristisch-Industrieel Complex van Tobias S. Buckell (science fiction) is een hele mondvol, een iets langer sci-fi avonturenverhaal over een taxichauffeur die bang is om zijn taxi licentie te verliezen nadat een van zijn passagiers uit zijn taxi springt. Een toekomstvisie van een aarde die overweldigt wordt door de enorme economische superieuriteit van buitenaardse samenlevingen- je kan zelf wel de link leggen met onze huidige maatschappij…Buckell won reeds de World Fantasy Award voor één van zijn verhalenbundels.
Als volgende hebben we het wonderbaarlijke Het Reigermeisje van Mari Ness (fantasy). Een schattig, aangrijpend verhaal over een vrouw en wat ze doet in de herfst- de magie van naar een meer te gaan en er een reigermeisje uit te halen, maanden met haar door te brengen, voordat ze weer weggaat. Relaties, transformaties, vogels, en heerlijk queer!
Bij het volgende verhaal zal je misschien even stilstaan bij ons koloniaal verleden. De Stilte van George Guthridge (science fiction), genomineerd voor zowel de Hugo, Nebula en Locus in 1982, over inheemse personen die in een menselijke zoo verblijven. Lees zeker ook ons kort artikel over (onder andere) de laatste menselijke zoo in België, speciaal geschreven voor dit kortverhaal!
Daarna hebben we eentje voor alle mensen die even ontspoord zijn in hun leven, en graag op een trein zouden springen die hun naar alle antwoorden brengt… Dat probeert het hoofdpersonage van De Halte na het laatste Station van A.T. Greenblatt ook (science fiction/fantasy), een redelijk experimenteel verhaal over de zoektocht naar zingeving. Greenblatt won in 2020 de Nebula voor Beste Kortverhaal. Dit verhaal is een van haar meest recente, gepubliceerd in november 2021.
Wens je een nog recenter verhaal te lezen? Lees dan zeker De Zeereis van Brenya van Carrie Vaughn (fantasy/mythologisch), nog maar pas gepubliceerd in maart in de anthologie Lost Worlds & Mythological Kingdoms. Het mythologische is zeker aanwezig in dit kortverhaal- een vrouw probeert wanhopig om haar volk te redden van overvallers door naar het Westen te zeilen- naar het land van de goden. Een leuk verhaal over hoe legendes ontstaan, en hoe liederen hun eigen leven gaan leiden.
Als voorlaatste hebben we het prachtige Drijfhout van Marie Brennan (fantasy/mythologisch). Brennan verwierf vooral grote naambekendheid met haar feministische serie The Memoirs of Lady Trent, een werkelijk fantastische serie die uiteindelijk ook genomineerd werd voor een Hugo Award voor Beste Serie. Minder bekend is haar boek Driftwood, een veel experimenteler en origineler werk dat bestaat uit heel wat kortverhalen over de plaats ‘Driftwood’ (Drijfhout), een plaats die langzaam maar zeker (letterlijk) uit elkaar valt en verdwijnt. Het is mijn grootste eer om drie verhalen uit de Driftwood-saga te publiceren, waarvan dit de eerste is.
Om af te sluiten heb ik nog Blues van de Zelfbewuste Wezens van Christopher Mark Rose (science fiction), en hiermee zijn we weer mooi waar we begonnen zijn, want in dit kortverhaal wordt er ook verwezen naar de Wetten van Robotica van Isaac Asimov. Een recent verhaal (februari 2021) van een jonge stem in het wereldje over een robot uit een Siberische mijn, die blues begint de schrijven nadat zijn menselijke collega’s stierven in een mijnongeluk. Dit verhaal neigt meer naar de klassieke harde SF uit de oude magazines.
Zoals ik zei, een grote variatie aan verhalen- zowel qua genres, thema’s, oorspronkelijke publicatiedatum, en lengte. Ik hoop dat er iets tussen zit dat je interessant lijkt. Maar laten we zeker ook niet de gedichten vergeten!
Als inleiding een kort artikel over de geschiedenis van speculatieve poëzie.
Daarna een eerste gedicht, en we beginnen al direct met een van de grootste en belangrijkste stemmen in speculatieve poëzie- Bruce Boston. Hij werd als eerste ooit verkozen tot Grootmeester van de speculatieve poëzie en won de Rhysling Award maar liefst zeven keer (de belangrijkste poëzieprijs in het genre, samen met de Elgin Award voor bundels en Dwarf Stars voor heel korte gedichten). Kortom: niet te missen. Deze uitgave bevat verschillende gedichten van hem, en laat maar zeker zijn dat er nog vele zullen volgen. Maar we beginnen met het angstaanjagende De Evolutie van de Doodsmuurschilderingen (science fiction/post-apocalyptisch), een al te actueel gedicht over oorlog, wat erna komt, en hoe het is om in tijden van oorlog te leven. Lees zeker de auteur spotlight op het einde van de uitgave.
Boston wordt opgevolgd door het sprookjesachtige De Boom vol Ogen van Colleen Anderson (viermaal genomineerd voor de Aurora Award), over wat bomen zien. (fantasy)
Grote Rode Zon van David Kopaska-Merkel (science fiction) telt maar twaalf woorden, dus lees het gewoon… Iets langer is Exobiologie van F.J. Bergmann, tweemalige winnaar van zowel de Rhysling Award en de Elgin Award, waarin hij reflecteert over een samenleving. (science fiction/antropologie)
Hierna ons eerste bekroonde gedicht, winnaar van de Rhysling Award in 2019: Nadat Haar Broer de Hoofden van haar Papieren Poppen Trok van Beth Cato (magisch realisme), een kort maar schattig gedicht over hoe een meisje reageert op het wangedrag van haar broertje.
Daaropvolgend is er Waarom Niet? van Gerri Leen (fantasy), een prachtig feministisch gedicht over genderrollen. Lees zeker ook de notities van de auteur bij het verhaal! Lees zeker verder voor een van de meest recente gedichten van Bruce Boston, In het Bijgebouw van de Bib, een gedicht dat je enkel kan schrijven eens je enkele decennia op deze planeet rondgedwaald hebt. (science fiction)
We vervolgen met een gedicht van een tweemalig Rhysling winnaar en bekende vertaler van poëzie (in die mate dat vertalers bekendheid kunnen verwerven…), een aangrijpend gedicht over sprookjes, oorlog, en namen. Met gemak het langste gedicht in deze uitgave, maar zeker het lezen waard! Namen van Lawrence Schimel (magisch realisme) zal je bijblijven, en ik ben nu al blij te melden dat zijn twee Rhysling-winnende gedichten in toekomstige uitgaven zullen verschijnen.
Daarna drie heel korte gedichtjes van Britanny Hause- stigma, Qibla en Oxford 3019. Ze zijn zodanig kort dat ik ze voor zichzelf laat spreken…
Nog een Bruce Boston dan, Menselijke Resten (science fiction/post-apocalyptisch), over robots die leven met de restanten van het menselijk ras. Past mooi bij enkele andere gedichten in deze uitgave.
LindaAnn LoSchavio voorziet ons van het volgende gedicht: Rebecca, Manderley, en Moord bij de Zee. (fantasy) Een waterig gedicht met zeemeerminnen en moord. What’s not to like?
Nog een laatste Bruce Boston dan- het intieme en persoonlijke Mijn Vrouw Keert Terug Zoals Ze Wou, waarbij de titel redelijk zelfbeschrijvend is (fantasy). Terechte winnaar van de Rhysling Award in 2001!
Als voorlaatste gedicht al ondertussen hebben we Nemen, Houden van Jessica Cho (fantasy), waarin iemand eindelijk haar eigen verhaal vertelt. Met als afsluiter nog een Rhysling Award winnaar, de meest recente dan nog (2021), Elf Tentoonstellingen in een beter Natuurhistorisch Museum, Londen van Jenny Blackford (fantasy). Engeland staat bekend voor hun musea vol belangrijke artefacten van al hun kolonies- maar hoe zou een beter Natural History Museum eruitzien? Jenny Blackford verkent dit idee op een fantasierijke manier.
Ten slotte hebben we nog twee verhalen uit de oude doos gehaald.
De Ster is een van de eerste apocalyptische verhalen en werd geschreven in 1897 door H.G. Wells. Het blijft een fascinerend verhaal, meer dan 100 jaar later. Ook interessant is Het Spel van Rat en Draak, een verhaal uit 1954 van Cordwainer Smith, over menselijk reizen in de ruimte en de mogelijke gevaren ervan. Het werd in 1956 genomineerd voor de Hugo Award voor Beste Kortverhaal.
Tenslotte hebben we nog een kort artikel over hedendaagse sci-fi en fantasy magazines, en een kleine spotlight op enkele Nederlandstalige vrienden- websites, organisaties en magazines.
Zo. Hiermee in een notendop de allereerste uitgave van Speculatief. Kies er iets uit dat je aanspreekt en geniet.
Goran Lowie
Goran Lowie is een ace/aro leerkracht Niet-Confessionele Zedenleer in het plattelandse Diksmuide. In zijn verwoede pogingen om aan zijn halfdode geboortedorp te ontsnappen is hij uiteindelijk bij speculatieve fictie en gedichten beland. Hij betreurde het gebrek aan aandacht voor de internationale speculatieve kunsten in de lage landen zodanig dat hij besloot om dit magazine op te richten.
Zijn echte obsessie met het genre begon met de overgelijkbare werken van Ursula K. Le Guin, en zijn hart bleef daar voor eeuwig. Andere favoriete auteurs zijn o.a. Patricia A. McKillip, Mary Soon Lee, John Wiswell, Robert Silverberg en Italo Calvino. Je kan hem vinden op Twitter @GoranLowie, waar hij vooral in het Engels tweet over vanalles en nog wat, maar vooral eigenlijk dingen die niet het tweeten waard zijn.
Be First to Comment